It’s time to move on as they say..
It’s time to begin a new life but once again...
I don’t know how to go about this time...
How to let go off the emotions,
That I held so dearly in my heart...
My mind refuses to believe
That it wasn’t as beautiful as it all seemed to be...

The thoughts of that yesterday still embedded in my mind
Drown me more in pain and I only see mist before my eyes...
How wonderful it all looked...
For I thought it was all for real...
I’d never thought it to be otherwise!


Does it take courage to start again?
Or more.. I wonder..
I don’t know if I have the courage to do so
But something tells me that tomorrow will come and it shall be a beautiful one
A new one!


There’s always hope for a tomorrow
There’s always a new dawn awaiting us..
I wonder if I am ready for a new dawn..


The now seems empty and scary at times...
But I shall have to start once again...
I know not how it will happen..


Time heals everything is the old adage..
I only wish the yesterday wasn’t as painful
That would need a healing..

Even though my heart quivers while I say this..
I’ll gear up again, once again...
Rise above these emotions..
And welcome a tomorrow
That once again
Guru Sahib Ji would bring...
A happy and a generous one is what my heart says...
            "Sukh Saagar Gurdey Hai.... "


Shabad by Bhai Gurdas Ji  :-)

ਸਤਿਗੁਰ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨ ਹੈ ਗੁਣ ਕਰਿ ਬਖਸੈ ਅਵਗੁਣਿਆਰੇ।
Satigur Gounee Nidhaanu Hai Goun Kari Bakhasai Avagouniaaray.
The true Guru is the store house of virtues who out of his benevolence blesses even the wicked ones.

1 ਵਾਰਾਂ ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ : ਵਾਰ ੨੬ ਪਉੜੀ ੧੯ ਪੰ. ੧

ਸਤਿਗੁਰ ਪੂਰਾ ਵੈਦੁ ਹੈ ਪੰਜੇ ਰੋਗ ਅਸਾਧ ਨਿਵਾਰੇ।
Satiguru Pooraa Vaidu Hai Panjay Rog Asaadh Nivaaray.
The true Guru is a perfect physician who cures all the five chronic ailments.
2 ਵਾਰਾਂ ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ : ਵਾਰ ੨੬ ਪਉੜੀ ੧੯ ਪੰ. ੨

ਸੁਖ ਸਾਗਰੁ ਗੁਰੁਦੇਉ ਹੈ ਸੁਖ ਦੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਦੁਖਿਆਰੇ।
Soukh Saagaru Gurudayu Hai Soukh Day Mayli Laay Doukhiaaray.
Guru is ocean of pleasures who happily absorbs in him the sufferers.
3 ਵਾਰਾਂ ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ : ਵਾਰ ੨੬ ਪਉੜੀ ੧੯ ਪੰ. ੩

ਗੁਰ ਪੂਰਾ ਨਿਰਵੈਰੁ ਹੈ ਨਿੰਦਕ ਦੋਖੀ ਬੇਮੁਖ ਤਾਰੇ।
Gur Pooraa Niravairu Hai Nidak Dokhee Baymoukh Taaray.

The perfect Guru is away form enmity and He liberates even the slanderers, envious ones and the apostates.
4 ਵਾਰਾਂ ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ : ਵਾਰ ੨੬ ਪਉੜੀ ੧੯ ਪੰ. ੪

ਗੁਰ ਪੂਰਾ ਨਿਰਭਉ ਸਦਾ ਜਨਮ ਮਰਣ ਜਮ ਡਰੈ ਉਤਾਰੇ।
Guru Pooraa Nirabhau Sadaa Janam Maran Jam Darai Outaaray.
The perfect Guru is fearless who always dispels the fear of transmigration and Yama, the god of death.
5 ਵਾਰਾਂ ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ : ਵਾਰ ੨੬ ਪਉੜੀ ੧੯ ਪੰ. ੫

ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਣੁ ਹੈ ਵਡੇ ਅਜਾਣ ਮੁਗਧ ਨਿਸਤਾਰੇ।
Satiguru Purakhu Sujaanu Hai Vaday Ajaan Mougadh Nisataaray.
The true Guru is that enlightened one who saves ignorant fools and even the unknown ones.
6 ਵਾਰਾਂ ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ : ਵਾਰ ੨੬ ਪਉੜੀ ੧੯ ਪੰ. ੬

ਸਤਿਗੁਰ ਆਗੂ ਜਾਣੀਐ ਬਾਹ ਪਕੜਿ ਅੰਧਲੇ ਉਧਾਰੇ।
Satiguru Aagoo Jaaneeai Baah Pakarhi Anphalay Udhaaray.
The true Guru is known as such a leader who catching hold from the arm takes the blind also across (the world ocean).
7 ਵਾਰਾਂ ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ : ਵਾਰ ੨੬ ਪਉੜੀ ੧੯ ਪੰ. ੭

ਮਾਣੁ ਨਿਮਾਣੇ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੇ ॥੧੯॥
Maanu Nimaanay Sad Balihaaray 19
I am sacrifice unto that true Guru who is the pride of the humble ones
8 ਵਾਰਾਂ ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ : ਵਾਰ ੨੬ ਪਉੜੀ ੧੯ ਪੰ. ੮

Labels: blessing, colours, God's love, Poem

It was a wish for sometime to put down on canvas… a painting of Guru Gobind Singh Ji…Finally with apprehension, nervousness… I sat down telling Satguru Ji that I will not be able to do this… I wished that He would make the painting Himself…

I picked up the pencil, looked at the painting that I wished to imitate and began sketching… I went on or somehow the pencil went on and played on the white canvas… I loved Guru Sahib Ji’s kalgee in the picture but I wondered how on earth will I be able to make like that… Finally I tried to sketch the eyes… but wasn’t sure where I was going… I covered the canvas with a saffron cloth…and thought I will try better again tomorrow…

The next day arrived and my mother walked into the room… she unveiled the canvas and couldn’t believe what she saw… it steered my emotions and I wondered why was she so happy… I knew there was so much yet to be done… And as days passed by the sketching was complete…

Then I began painting with Satguru Ji’s kirpaa… not knowing how it would turn out… but I loved the flow of the brush over the canvas…it was an amazing feeling… the smell of turpentine… it felt wonderful… and finally with His meher the painting was complete… and yet I couldn’t believe it …

Satguru Ji then showered more and more happiness…….. in ways that are hard to put down…. Prayers had been answered and I stood still wondering …was it all a dream… It wasn’t a dream but my silly self thought it was all a dream…….
I’d call it all the ‘Master’s strokes’ … Let Him do the magic… Let Him unveil every happiness… The one and only Satguru Ji……..



ਸੋਰਠਿ ਮਃ ੫ ॥ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਨਮਸਕਾਰੇ ॥ ਪ੍ਰਭਿ ਸਭੇ ਕਾਜ ਸਵਾਰੇ ॥ ਹਰਿ ਅਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ॥ ਪ੍ਰਭ ਪੂਰਨ ਪੈਜ ਸਵਾਰੀ ॥੧॥
Soraṯẖ mėhlā 5. Gur pūrā namaskāre. Parabẖ sabẖe kāj savāre. Har apṇī kirpā ḏẖārī. Parabẖ pūran paij savārī. 1

Sorath 5th Guru. I make obeisance unto my Perfect Guru. The Lord has regulated all my affairs. The Lord has showered His benediction on me. The Lord has fully preserved my honour.

ਨਮਸਕਾਰੇ = ਸਿਰ ਨਿਵਾਂਦਾ ਹੈ, ਸ਼ਰਨ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਪ੍ਰਭਿ = ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ। ਪੈਜ = ਇੱਜ਼ਤ।੧।ਹੇ ਭਾਈ! ਜੇਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਪੂਰੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸ਼ਰਨ ਪੈਂਦਾ ਹੈ (ਯਕੀਨ ਜਾਣੋ ਕਿ) ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਸਾਰੇ ਕੰਮ ਸਵਾਰ ਦਿੱਤੇ, ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਉੱਤੇ ਮੇਹਰ (ਦੀ ਨਿਗਾਹ) ਕੀਤੀ, ਤੇ (ਲੋਕ ਪਰਲੋਕ ਵਿਚ) ਉਸ ਦੀ ਲਾਜ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰੱਖ ਲਈ।੧।

ਅਪਨੇ ਦਾਸ ਕੋ ਭਇਓ ਸਹਾਈ ॥ ਸਗਲ ਮਨੋਰਥ ਕੀਨੇ ਕਰਤੈ ਊਣੀ ਬਾਤ ਨ ਕਾਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥
Apne ḏās ko bẖa▫i▫o sahā▫ī. Sagal manorath kīne karṯai ūṇī bāṯ na kā▫ī. Rahā▫o.

Of His slave, the Master has become a refuge. The Creator has fulfilled all my desires and nothing is left undone. Pause

ਕੋ = ਦਾ। ਸਹਾਈ = ਮਦਦਗਾਰ। ਕਰਤੈ = ਕਰਤਾਰ ਨੇ। ਊਣੀ ਬਾਤ = ਘਾਟ, ਕਮੀ।ਰਹਾਉ।ਹੇ ਭਾਈ! ਪਰਮਾਤਮਾ ਆਪਣੇ ਸੇਵਕ ਦਾ ਮਦਦਗਾਰ ਬਣਦਾ ਹੈ। ਕਰਤਾਰ ਨੇ (ਸਦਾ ਤੋਂ ਹੀ ਆਪਣੇ ਦਾਸ ਦੀਆਂ) ਸਾਰੀਆਂ ਮਨੋ-ਕਾਮਨਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ, ਸੇਵਕ ਨੂੰ (ਕਿਸੇ ਕਿਸਮ ਦੀ) ਕੋਈ ਥੁੜ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦੀ।ਰਹਾਉ।

ਕਰਤੈ ਪੁਰਖਿ ਤਾਲੁ ਦਿਵਾਇਆ ॥ ਪਿਛੈ ਲਗਿ ਚਲੀ ਮਾਇਆ ॥ ਤੋਟਿ ਨ ਕਤਹੂ ਆਵੈ ॥ ਮੇਰੇ ਪੂਰੇ ਸਤਗੁਰ ਭਾਵੈ ॥੨॥
Karṯai purakẖ ṯāl ḏivā▫i▫ā. Picẖẖai lag cẖalī mā▫i▫ā. Ŧot na kaṯhū āvai. Mere pūre saṯgur bẖāvai. 2

The Creator Lord has caused the Nectar tank to be made. The wealth, follows in my foot-steps and I am now short of nothing. It so pleases my Perfect True Guru.

ਪੁਰਖਿ = ਪੁਰਖ ਨੇ, ਸਰਬ-ਵਿਆਪਕ ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ। ਤਾਲੁ = ਤਾਲਾ, ਜੰਦ੍ਰਾ, ਗੁਪਤ ਨਾਮ-ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ। ਦਿਵਾਇਆ = ਦਿਵਾ ਦਿੱਤਾ (ਗੁਰੂ ਦੀ ਰਾਹੀਂ)। ਤੋਟਿ = ਕਮੀ। ਕਤਹੂ = ਕਿਤੇ ਭੀ। ਸਤਗੁਰ ਭਾਵੈ = ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਲੱਗਦੀ ਹੈ।੨।(ਹੇ ਭਾਈ! ਜੇਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸ਼ਰਨ ਪੈਂਦਾ ਹੈ) ਸਰਬ-ਵਿਆਪਕ ਕਰਤਾਰ ਨੇ (ਉਸ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਦੀ ਰਾਹੀਂ) ਗੁਪਤ ਨਾਮ-ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ ਦਿਵਾ ਦਿੱਤਾ, (ਉਸ ਨੂੰ ਮਾਇਆ ਦੀ ਲਾਲਸਾ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਜਾਂਦੀ) ਮਾਇਆ ਉਸ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰੀ ਫਿਰਦੀ ਹੈ। (ਮਾਇਆ ਵਲੋਂ ਉਸ ਨੂੰ) ਕਿਤੇ ਭੀ ਘਾਟ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਮੇਰੇ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੂੰ (ਉਸ ਵਡ-ਭਾਗੀ ਮਨੁੱਖ ਵਾਸਤੇ ਇਹੀ ਗੱਲ) ਚੰਗੀ ਲੱਗਦੀ ਹੈ।੨।

ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਦਇਆਲਾ ॥ ਸਭਿ ਜੀਅ ਭਏ ਕਿਰਪਾਲਾ ॥ ਜੈ ਜੈ ਕਾਰੁ ਗੁਸਾਈ ॥ ਜਿਨਿ ਪੂਰੀ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥੩॥
Simar simar ḏa▫i▫ālā. Sabẖ jī▫a bẖa▫e kirpālā. Jai jai kār gusā▫ī. Jin pūrī baṇaṯ baṇā▫ī. 3

On remembering and contemplating on the Merciful Master, all the beings have become compassionate to me. Hail! hail! unto the World-Lord, who has created the perfect creation.

ਦਇਆਲਾ = ਦਇਆ-ਦਾ-ਘਰ ਪ੍ਰਭੂ। ਸਭਿ = ਸਾਰੇ। ਜੀਅ = {ਲਫ਼ਜ਼ 'ਜੀਉ' ਤੋਂ ਬਹੁ-ਵਚਨ}। ਕਿਰਪਾਲਾ = ਕਿਰਪਾ ਦੇ ਘਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਰੂਪ। ਜੈ ਜੈ ਕਾਰੁ = ਸੋਭਾ, ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ। ਗੁਸਾਈ = ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦਾ ਮਾਲਕ। ਜਿਨਿ = ਜਿਸ (ਗੁਸਾਈ) ਨੇ। ਬਣਤ = ਵਿਓਂਤ।੩।ਹੇ ਭਾਈ! ਦਇਆ ਦੇ ਘਰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਸਿਮਰ ਸਿਮਰ ਕੇ (ਸਿਮਰਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ) ਸਾਰੇ ਹੀ ਜੀਵ ਉਸ ਦਇਆ-ਸਰੂਪ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਰੂਪ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। (ਇਸ ਵਾਸਤੇ, ਹੇ ਭਾਈ!) ਉਸ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦੇ ਮਾਲਕ-ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ ਕਰਦੇ ਰਿਹਾ ਕਰੋ, ਜਿਸ ਨੇ (ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਮਿਲਾਣ ਦੀ) ਇਹ ਸੋਹਣੀ ਵਿਓਂਤ ਬਣਾ ਦਿੱਤੀ ਹੈ।੩।

ਤੂ ਭਾਰੋ ਸੁਆਮੀ ਮੋਰਾ ॥ ਇਹੁ ਪੁੰਨੁ ਪਦਾਰਥੁ ਤੇਰਾ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਏਕੁ ਧਿਆਇਆ ॥ ਸਰਬ ਫਲਾ ਪੁੰਨੁ ਪਾਇਆ ॥੪॥੧੪॥੬੪॥
Ŧū bẖāro su▫āmī morā. Ih punn paḏārath ṯerā. Jan Nānak ek ḏẖi▫ā▫i▫ā. Sarab falā punn pā▫i▫ā. 41464

Thou art my great Master. The gifts and the wealth are all Thine. Slave Nanak, has remembered the one Lord, and he has obtained the fruit of all the meritorious deeds.

ਮੋਰਾ = ਮੇਰਾ। ਪੁੰਨੁ = ਬਖ਼ਸ਼ੀਸ਼। ਪਦਾਰਥੁ = ਨਾਮ-ਵਸਤ। ਸਰਬ ਫਲਾ = ਸਾਰੇ ਫਲ ਦੇਣ ਵਾਲਾ।੪।ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਵੱਡਾ ਮਾਲਕ ਹੈਂ। ਤੇਰਾ ਨਾਮ-ਪਦਾਰਥ (ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਗੁਰੂ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਮਿਲਿਆ ਹੈ) ਤੇਰੀ ਹੀ ਬਖ਼ਸ਼ਸ਼ ਹੈ। ਹੇ ਦਾਸ ਨਾਨਕ! (ਆਖ-) ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਨੇ (ਗੁਰੂ ਦੀ ਸ਼ਰਨ ਪੈ ਕੇ) ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਸਿਮਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਉਸ ਨੇ ਸਾਰੇ ਫਲ ਦੇਣ ਵਾਲੀ (ਰੱਬੀ) ਬਖ਼ਸ਼ਸ਼ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲਈ।੪।੧੪।੬੪।

SGGS Ang Sahib. 625

Labels: blessing, grace, happiness, wishes